Το αρχαίο δόρυ – 40ο Γυμνάσιο Αθηνών

Την επόμενη μέρα είδα στην τηλεόραση ότι βρήκαν και το άγαλμα στο οποίο ανήκει το μαρμάρινο χέρι. Το περίεργο όμως με αυτό το άγαλμα είναι ότι το σώμα του πολεμιστή είναι διακοσμημένο με άγνωστα σύμβολα – γράμματα και κρατάει ένα δόρυ που φέρει πάνω του τα ίδια σύμβολα γράμματα.

Από εκείνη την ημέρα αλλόκοτα πράγματα άρχισαν να συμβαίνουν. Η γειτονιά, για παράδειγμα, έδινε την εντύπωση ότι άλλαζε προς το χειρότερο. Οι άνθρωποι ήταν θλιμμένοι και αφηρημένοι σαν ένα μεγάλο νέφος δυστυχίας να τους είχε καλύψει.

Σκέφτηκα ότι αυτή η κατάσταση είχε σχέση με εκείνο το περίεργο άγαλμα που είχαν ανακαλύψει, γι΄ αυτό αποφάσισα να πάω στο χώρο που γίνονταν οι ανασκαφές. Όπως πλησίαζα με το ποδήλατό μου, διέκρινα τρεις άντρες με όπλα να φυλάνε την κύρια είσοδο των ανασκαφών. Έτσι πήγα προς τα πίσω και τρύπωσα μέσα κρυφά. Μόλις μπήκα, άκουσα κάποιους να μιλάνε. Πλησίασα για να κρυφακούσω, έμαθα ότι ήταν μια μυστική οργάνωση που ήθελε να κατακτήσει τον κόσμο μέσω της δύναμης του δόρατος. Το πρόβλημά τους, λένε, είναι ότι δεν μπορούν να το αποσπάσουν από το άγαλμα. Προχωρώ και στο βάθος διακρίνω το άγαλμα με το δόρυ να περιβάλλεται από κόκκινο νέφος. Όσο πλησιάζω νιώθω κάτι να με τραβάει προς το δόρυ. Ακολουθεί μια έκρηξη που καταστρέφει το άγαλμα και εκσφενδονίζει το δόρυ στο χέρι μου.

Έτρεξα γρήγορα προς το ποδήλατό μου, το καβάλησα και κατευθύνθηκα προς το σπίτι μου. Κρατούσα ακόμη το δόρυ που γεννούσε πολλές απορίες, οι οποίες βασάνιζαν το μυαλό μου. Για ένα, ωστόσο, ήμουν και είμαι σίγουρος ότι το δόρυ που άρπαξα είναι ξεχωριστό και ότι η μυστική οργάνωση θα έρθει να το πάρει με τη βία!

Ανδρέας Ντάμα,
Μάρκελλος Μουρατλάρι